Huisdichter
Leesvoer voor fijnproevers


vrijdag, oktober 11, 2002  

W.F. Hermans

Een biografie schrijf je niet zomaar: het vergt een hoop werk. Je moet documenten doorspitten, brieven achterhalen, mensen interviewen. Daar gaat jaren werk in zitten. En als het om een kunstenaar gaat, moet je zijn werk ook nog van voor tot achter en andersom kennen. Zo'n hels karwei haal je je niet op de hals voor iemand aan wie je de pest hebt.

Hans van Straten wel dus. Zijn grote, dikke boek over W.F. Hermans puilt uit van de rancunes. Geen gelegenheid, al betreft het nog zo iets onbenulligs, laat Van Straten voorbij gaan om de KLEINHEID van Hermans te benadrukken. En bovendien vertelt ie 's mans boeken zo vreselijk knullig na, dat ze bedrieglijk op knoeiwerk en wartaal beginnen te lijken. De belangrijke schrijver wordt totaal geen recht gedaan.

Naarmate het werk vorderde, begon Van Straten kennelijk ook voortdurend senieler te worden. Hele paragrafen slaan nergens meer op, het verhaal begint meer en meer los zand te worden. Steeds vaker ook worden schrijf- en drukfouten over het hoofd gezien. Dat was bij Hermans zelf wel anders: die blééf in zijn belangrijkere werken verbeteren tot ie erbij neerviel.

Toch heeft Huisdichter zich met een en ander opperbest vermaakt. Wie lacht niet, die de mens beziet. Hermans kleinzieligheden, maar die van Van Straten niet minder, geven vaak genoeg aanleiding tot meewarig gegrinnik. En er staan legio anekdoten en feitelijkheden in, waarvan Huisdichter nog niet op de hoogte was.

Niet kopen. Alleen lezen als je voldoende in Hermans bent geïnteresseerd om alles te willen weten. En altijd pas na Hermans' grote romans zelf.

posted by Theo | 1:17 p.m.
Reacties:

Een reactie posten
archief
contact
huisdichter leest
net uitgelezen
links poezië
overige links
kijkcijfers
let op