Leesvoer voor fijnproevers
|
|
| Huisdichter Leesvoer voor fijnproevers |
|
|
donderdag, oktober 03, 2002 Walraven Multatuli's fameuze Max Havelaar opent met vier hoofdstukken waarin Droogstoppel aan het woord is, makelaar in koffie en het prototype van de fantasieloze, van alle kunstzinnigheid gespeende, puur commercieel en financieel geconditioneerde, nuchtere Hollander. Het grote vooroordeel over boekhouders is, dat zij per definitie Droogstoppels zijn. Willem Walraven was boekhouder en allesbehalve een droogstoppel. Geboren in de bekrompen, streng christelijke gemeenschap van Goeree-Overflakkee en - zoals het in de puberteit hoort, maar dan wat feller en levenslang - in verzet tegen het vaderlijk gezag en de lokale eng-denkendheid, kwam hij in het begin der 20e eeuw na wat mislukkingen en omzwervingen in Nederlands-Indië terecht. Zijn bewaard gebleven brieven, voornamelijk aan familie, getuigen van een haat-liefde verhouding met de Dirkslandse wereld van zijn jeugd, van een haat-liefdeverhouding met zijn ouders, broers en zus, maar ook van een haat-liefderelatie met zijn nieuwe vaderland en zelfs met zijn Inlandse vrouw en met zijn eigen kinderen. Kortom, een moeilijk man. Een buitengewoon onconventioneel en sociaal voelend en denkend man ook, waarmee hij zijn positie in Indië destijds bepaald niet gemakkelijker maakte. Uit liefhebberij en uit noodzaak bij te verdienen, later door werkeloosheid, belandde hij in de journalistiek en ontwikkelde in de loop der tijd een sterk schrijverschap. Tragisch, dat pas in de laatste jaren van zijn leven, dat kunstenaarschap erkenning begon te vinden. Toen brak de oorlog uit, werd Indië ingepikt door de Japanners en verdween Walraven achter het prikkeldraad, waar hij weldra stierf. Huisdichter wist het allemaal wel. Huisdichter is al fan vanaf de jaren zestig, toen de brievenbundel voor het eerst verscheen. Frank Okker voegt er in zijn biografie over W. enige nog niet algemeen bekende feiten aan toe.(zie Huisdichters leeslijst). Huisdichter heeft het boek met veel belangstelling en plezier gelezen, want Okker heeft een prettige manier van vertellen en plaatst W.'s lotgevallen vakkundig tegen de achtergrond van 's mans tijd. Maar Walravens eigen werk lezen is natuurlijk nog beter: de bundel Op de grens, de brieven en de bloemlezing uit zijn krantenstukken:Eendagsvliegen. Doen. posted by Theo | 11:56 a.m. 
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
