Huisdichter
Leesvoer voor fijnproevers


donderdag, april 07, 2005  

Leven bestaat uit afscheid nemen

Weer houdt een collega uit Huisdichters werkkring ermee op, weer valt er iemand weg. Niet om vreugdevol bereiken der pensioengerechtigde leeftijd. Het is de dood die haar zal wegrukken en dat kwam zij deze week "even vertellen". Er valt dan weinig te lachen, hoe moedig de collega in kwestie haar lot ook draagt.
Een afscheidsgedicht.

Driemaster
(voor M. V.)

Het zeilschip, uit de vaart, voor het laatst afgemeerd,
schuurt tegen 'n troosteloos verlaten wallenkant,
ontdaan van stuurwiel, roer en van het lopend want
waarvoor met zoveel zorg ooit elk blok werd gesmeerd.

Onttakeld, zielloos zeilloos, deint het machteloos
op golven die het eertijds onvervaard doorkliefde.

Hoofdschuddend op de kade kijkt een oud-matroos
alsof hij treurt om het verlies van zijn geliefde.

Voor hem heeft dit schip nooit het onderspit gedolven,
trotseert het eeuwigheid en stormgeweld en golven.
Zolang hij leeft, leeft ook dit beeld voort in zijn hoofd.
Geen slopershamer, tand des tijds, die 'm dat ontrooft.

posted by Theo | 7:41 p.m.
Reacties:

Een reactie posten
archief
contact
huisdichter leest
net uitgelezen
links poezië
overige links
kijkcijfers
let op