Leesvoer voor fijnproevers
|
|
| Huisdichter Leesvoer voor fijnproevers |
|
|
donderdag, juni 16, 2005 Bangkok Enthousiast en nieuwsgierig schafte Huisdichter zich op de Pasar Malam Besar, in Van Stockums Pasar Boekoe een nieuw boekje van F. Springer aan. Tenminste, dat dacht hij. Bangkok, een elegie, zo luidt de titel. En was Huisdichter niet pas nog in Bangkok geweest? Nou ja, niet echt, maar in de muzikale theatervoorstelling die "zijn" popkoor 3x3 op 5 juni twee keer succesvol speelde in de Bossche Verkadefabriek. Dat was een belevenis apart: op de speelvloer staan in zo'n betrekkelijk ruim en in ieder geval volwaardig theater. En het publiek was ook nog tevreden. Wat wil een Huisdichter nog meer? In zekere zin bleek Bangkok, een elegie een miskoop. Het verhaal kwam Huisdichter na een paar zinnen al enigszins bekend voor en met elke nieuwe alinea nam het gevoel van déja-vu aanmerkelijk toe. Het verhaal, noem het desnoods een novelle, blijkt eerder opgenomen geweest te zijn in Allemaal gelogen, een allegaartje van oud en nieuw werk dat een paar jaar geleden uitkwam - en op Huisdichters boekenplank staat. Bij herlezing herinnerde Huisdichter zich langzaamaan ook weer wat hij destijds van dit werkje vond. Bangkok is typisch zo'n verhaal dat uitgaat van een aardig gegeven, maar er te lang over doet om het te vertellen. Het is te breed uitgesponnen. Springer probeerde van iets meer dan een mug een heuse olifant te maken. Niet dat de stof niet intrigerend is, maar wat men in twintig, dertig bladzijden onderhoudend kan vertellen, moet men niet uitsmeren over 110 pagina's. Dan verliest het zijn spankracht. Ook een belangwekkend en goed auteur als Springer ontsnapt kennelijk niet aan commerciële verlokkingen: als het verhaal wat gerekt wordt, zit er misschien nog weleens een aparte uitgave in. Springer is in deze elegie toch al niet op zijn best. Hij verliest zich net een beetje teveel in de "ouwe-jongens-krentenbrood"-toon die in zijn verhalen uit de diplomatieke wereld tot een soort handelsmerk geworden is. Hij doet de oude kunstjes nog eens over. Echt saai wordt hij nooit, daarvoor is hij een te goed schrijver. Maar een meesterwerk heeft ie hiermee toch ook niet op de wereld gezet. Het haalt het in de verste verte niet bij de vertellingen uit bijv. Zaken overzee of bij zijn "grote", nou ja: grotere, romans als Tabee, New York of Quissama. posted by Theo | 3:38 p.m. 
|
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
|
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
