Huisdichter
Leesvoer voor fijnproevers


woensdag, juni 04, 2008  

Spannend

Men mag er vreemd van opkijken, maar Huisdichter ervaart de dikke pil die Porteman en Smits-Velt schreven over de 17de-eeuwse Nederlandse literatuur min of meer als een openbaring.
Zij beschrijven om te beginnen de geleidelijke overgang van de rederijkersopvattingen naar de nieuwe literaire opvattingen, die men op school (vroeger) leerde benoemen als de Renaissance.
Het is bepaald boeiend om te zien, hoe er een soort strijd geleverd is tussen de stromingen, hoe de vernieuwing van de letterkunde een poos tegen de trage maar sterke stroom van de conventies heeft moeten optornen.
Wanneer het geschiedverhaal toekomt aan de groten van de letteren in de Gouden Eeuw (Cats, Hooft, Huygens, Vondel) ontspint zich een zowaar spannend relaas over de partijvorming tussen hen. Partijvorming op het gebied van politiek, religie en literaire opvattingen. Een wisselend spel van aantrekken en afstoten, van groepsvorming en tegenstand, van verbroedering en afwijzing ontspint zich.
Het grootste compliment dat men de twee auteurs maken kan, is dat althans deze van hun lezers warempel zin krijgt om die oude dichters en toneelschrijvers weer eens te gaan lezen. Met andere ogen dan die waarmee hij tot nu toe gekeken heeft en die hem alleen maar stoffige, vergane glorie toonden. Op naar Het Voorhout, De sinne- en Minnebeelden en Ghijsbregt van Aemstel!

posted by Theo | 3:21 a.m.
Reacties:

Ik had een collega Nederlands die boeken over grammatica als bedliteratuur las, zoals een 'normaal' mens dat met een detective of zo iets doet.
 
Een reactie posten
archief
contact
huisdichter leest
net uitgelezen
links poezië
overige links
kijkcijfers
let op